Legging struikelsteen voor Mieks de Leeuw

Maria Geertruida Henrica Snackers, roepnaam Mieks en dochter van een hotelier (Hotel de Wereld) uit Wageningen en haar man Alphonsus Petrus Maria de Leeuw runnen de bekende kruidenierszaak Alphons de Leeuw op de Twijnstraat 50 in Utrecht – een winkel met koloniale waren: o.a. koffie, thee en specerijen. Wanneer de oorlog uitbreekt wonen zij aan de Kromme Nieuwegracht 35a. Mieks is dan 56 jaar en haar kinderen zijn tussen de 19 en 29 jaar. 

De familie de Leeuw krijgt sinds 1942 Duitse officieren ingekwartierd. Mei 1944 heeft ze een Duitse vrouw, secretaresse L. Oberbörsch inwonen, die op pinksterdag in de trein zat die door de geallieerden is beschoten. Beide vrouwen krijgen een discussie; de Duitse zegt, nog natrillend, “De Engelsen hebben onze trein beschoten waarin vooral vrouwen en kinderen zaten. De Engelsen zijn moordenaars. " Waarop tante Mieks reageerde met: "Nee, het was een oorlogsdaad, geen moord”. De Duitse blijft bij haar standpunt waarna Mieks zegt dat als de Engelsen moordenaars zijn, dan zijn de Duitsers ook moordenaars. Dan ontspint er zich een discussie over wie de oorlog is begonnen. Mieks werd aangegeven en gearresteerd op 6 juni ’44. Ze heeft in Duitsland in fabrieken gewerkt en op 15 oktober naar de vrouwengevangenis in Leipzig gebracht waar ze tussen de misdadigers en onder zeer moeilijke omstandigheden aan haar straf begon. In de koude winter is haar daarbij bij het buiten werken zelfs haar eigen warme das ontzegd. Zij is toen aan longontsteking gestorven.