Lezing: De historische roman 'Suster Bertken'

Onlangs verscheen een historische roman over een van Utrecht beroemdste vrouwen: Bertha Jacobsdochter, beter bekend als Suster Bertken, die zich in 1457 liet opsluiten in een kluis die tegen de Buurkerk was gebouwd. Ze voelde zich geroepen boete te doen voor het wangedrag van haar vader, een vooraanstaand geestelijke. Haar dagen en nachten vulde ze met gebed en meditatie, met lezen en schrijven, en met het verlangen naar stilte, want ze woonde op een van de drukste plekken van de stad. Ondertussen meldden zich steeds meer mensen aan haar venster om hun hart te luchten bij de kluizenares, die steeds populairder werd in de stad. Toen zij na 57 jaar kluisleven stierf in 1514 werden de klokken van de Dom en de Sint-Pieterskerk tweemaal geluid, een eer die doorgaans alleen prelaten te beurt viel.

Op Maria Hemelvaart van het jaar 1511 kreegt suster Bertken van pastoor Palinck de opdracht te verhuizen. Haar kluis moet plaatsmaken voor een uitbreiding van de Buurkerk. Hoewel haar een nieuw onderkomen werd beloofd, weigerde ze te wijken voor de bouwplannen van de ambitieuze priester. Ze had immers gezworen te sterven in de kluis waarin ze zich levend had laten begraven. In haar verzet tegen pastoor Palinck toonde de 84-jarige kluizenares zich opmerkelijk strijdbaar. En vindingrijk.    

Wat is bekend over de historische suster Berken? Wat speelde er kerkelijk en politiek tijdens haar leven? Hoe verhouden zich feit en fictie in de gelijknamige roman? Over deze vragen verzorgt de auteur, Frans Willem Verbaas, theoloog en schrijver, een lezing.