Soestdijk, Soest en de Kerkebuurt

Paleis Soestdijk
Het Paleis is rond 1650 gebouwd als buitenverblijf voor een van de burgemeesters van Amsterdam, Cornelis de Graeff, en ontworpen door architect Pieter Post. In 1674 werd het verkocht aan stadhouder Willem III van Oranje die het liet verbouwen als jachtslot. In 1795 werd het als oorlogsbuit in beslag genomen door de Franse Republiek, Koning Lodewijk Napoleon nam het in gebruik. In 1815 werd het paleis door het Nederlandse volk cadeau gedaan aan kroonprins Willem II, als dank voor zijn overwinning op de Fransen in de veldslagen bij Quatre Bras en Waterloo. Er staat een gedenknaald voor Willem II aan de overkant van het paleis. Het paleis werd door Willem II uitgebreid met twee halfronde vleugels, geïnspireerd op het tsarenpaleis in Rusland, het geboorteland van zijn vrouw Anna Paulowna. De bekendste bewoners werden Juliana en Bernhard, zij woonden er vanaf 1937. En ze zijn er nog, met een beeld van Kees Verkade. 

Het paleis is met het park verkocht aan de Meyer Bergman Erfgoed Groep, op basis van het plan Made in Holland, om in het paleis de maakindustrie van Nederland te tonen. De eerste stap is samenwerking met Glasmuseum Leerdam en Zilvermuseum Schoonhoven. De grootschaligheid van de plannen met woningbouw in de bossen, 10 appartemententorens, parkeren in de weilanden, en de verkeersdruk zijn discussiepunten bij de behandeling van het bestemmingsplan.

Kerkebuurt
Ferdinand Huyck, uit het gelijknamige boek van Van Lennep, geraakt bij het aanschouwen van het landelijke Soest in een stille eerbiedige stemming. Hij wiste zich ontroerd een traan uit het oog, toen hij het dorp binnentrad en begaf zich naar de herberg. De Kerkebuurt is de oude dorpskern van Soest ontstaan in de late middeleeuwen rond de Oude Kerk van 1350. Koningin Emma had een eigen ingang bij een trap aan de achterkant. Aan de achterkant staan de voormalige Herberg De Drie ringen en een dorpspomp. Naast de herberg staat het oude Raadhuis. Vlak erachter staat een witte villa, in deze oude pastorie woonde oud-ministerpresident jonkheer De Geer. Vanwege zijn vermeende pro-Duitse houding mocht De Geer van 1947 tot aan zijn dood in 1960 Soest niet zonder toestemming verlaten. Dat de Kerkebuurtzo goed bewaard is gebleven is onder andere te danken aan de Soester ondernemer Van Ee die veel panden opkocht om ze vervolgens te restaureren. 

Korte en Lange Duinen
Het stuivende zand vormt een duinlandschap dat voortdurend in beweging is. Duinen kennen we natuurlijk van de Noordzeekust maar hier vlakbij was vroeger ook veel zand, het kwam in de laatste ijstijd tot stilstand onderaan de Utrechtse Heuvelrug.  Begroeiing zorgde dat het zand bleef liggen, maar de ontginning in de middeleeuwen maakt dat het weer ging stuiven, het zand bedreigde zelfs zo erg de bestaande dorpen dat grootschalige bosaanplant nodig was.

Bronnen: www.uitinsoest.nl en www.paleissoestdijk.nl en artikelen uit Jaarboek en Tijdschrift Oud-Utrecht (bijlagen onder aan de pagina).

Paleis Soestdijk, meer weten over bezoek aan het park? Zie www.paleissoestdijk.nl

Kees Verkade maakte het beeld van Juliana en Bernhard.

De Koningslaan tegenover Paleis Soestdijk met de gedenknaald voor kroonprins Willem II en de overwinning in 1815 op de Fransen bij Quatre Bras en Waterloo. 

Het oude Raadhuis van de gemeente Soest, in 1892 gebouwd naar ontwerp van architect P.J. Houtzagers. Het linker gedeelte was raadhuis, het rechter gedeelte was post- en telegraafkantoor.

Huize St. Jozef uit 1868 was een klooster, ontworpen voor de opvang van oude mannen en vrouwen, later ook een school. Het is nu de thuisbasis voor Museum Soest en de Historische Kring Soest.

De Oude Kerk van Soest en de Kerkebuurt.

De oude pastorie werd een witte villa en was het onderkomen van oud minister-president jonkheer De Geer.

De Korte en Lange Duinen van Soest, een aardkundig monument.

Bijlage(n)
Van jachthuis naar lustslot
Soestdijk, lustslot voor de held van Waterloo
Soesterknollen
De Soester dorpsbrink
Herberg de drie ringen