Historisch Cafe over het Merwedekanaal
Het Historisch Café van 10 december is later gestart omdat de aangegeven link naar de livestream niet werkte. De presentatie is opgenomen en U kunt die hier terugkijken.
Peter Sprangers is actief voor de Historische Kring Tolsteeg-Hoograven. Hij bracht in beeld hoe de polders van het later genoemde Kanaleneiland een enorme golf te verwerken kregen van industrieën en overige bedrijvigheid. Tegelijk met de bouw van Rivierenwijk en Dichterswijk kregen de uitgestrekte weilanden aan de westkant van het Merwedekanaal (geopend 1892) nieuwe eigenaren. Dat waren niet alleen bedrijven uit de stad die uit hun jas dreigden te groeien. Ook kwamen er bijv. dependances van Rotterdamse bedrijven. Vóór 1960 werkten in deze kanaalzone enorm veel Utrechters. Het was de tijd van wonen, werken, scholing (op of voor het werk), recreatie en sport op fietsafstand.
Pionier was pottenbakkerij Mobach van de Jutfaseweg die zijn nieuwe bedrijf opende in januari 1914 waarbij ze het aanvankelijk zonder gas, electra of stromend water moest stellen. Het Rotterdamse confectiebedrijf Rocobé wist in de oorlogstijd de zaak aardig uit te breiden. De Shell en de Texaco zaten ideaal, centraal in het land met hun brandstoffenopslag. Het bedrijf Jongerius werd ondermeer een gerenommeerd carrosseriebouwer van alle typen vrachtauto’s t/m bussen. Tienduizenden vrachtauto- banden werden van nieuw loopvlak voorzien bij de UBO. De firma Coq kwam tot ver over de landsgrenzen in hoog aanzien met in eigen beheer ontwikkeld hoogspannings-schakelmateriaal.
Een zeer grote werkgever werd de HAKA, die vanaf 1927 uitbreiding op uitbreiding tot stand bracht. Bij deze productiemaatschappij van de landelijke coöperatieve winkels werd een reeks levensmiddelen vervaardigd, maar ook zaken als zeep en schoenpoets. Branden en sloop teisterden de fabriekspanden, met name na 1960. Het enige bedrijf dat stand hield is pionier Mobach.