Straatpoëzie in Utrecht
Eind november verschijnt het Jaarboek Oud-Utrecht 2020. In december valt het bij alle leden van de Vereniging Oud-Utrecht op de mat. Dit jaar bevat het elf bijdragen over zeer uiteenlopende onderwerpen. We lichten alvast een tipje van de sluier voor u op.
In ‘Straatpoëzie in Utrecht’ neemt Kila van der Starre enkele gedichten onder de loep die de Utrechter wandelend of fietsend op straat zomaar kan tegenkomen. Poëzie in de openbare ruimte is een fenomeen dat al eeuwenlang bestaat. Het is een van de meest voorkomende manieren waarop Nederlanders in aanraking komen met poëzie. Straatpoëzie heeft vaak de bedoeling het volk te verheffen, poëzie te democratiseren of een deel van de (literatuur)geschiedenis in de herinnering te brengen of te houden. Bij een straatgedicht zit de betekenis niet alleen in de tekst, maar ook in de context: het materiaal waarop de poëzie is aangebracht, het ontwerp van de letters en de omgeving van het straatgedicht spelen een belangrijke rol. Na een uitgebreide inleiding over de geschiedenis van straatpoëzie passeren een aantal Utrechtse straatgedichten de revue. Wellicht heeft u ze al eens gezien, of vallen ze u na lezing van het artikel voor het eerst op. Een bijdrage die u uitnodigt om u heen te kijken als u zich door de stad begeeft!
Afbeelding: Een citaat uit het gedicht ‘Childe Harold’s Pilgrimage’ van Lord Byron op een muur in de Byronstraat.